W poprzednim poście napisałam kilka słów na temat zielonej herbaty – jej pochodzeniu, właściwościach i sposobie parzenia. Dziś chciałabym się skupić na herbacie czerwonej, która uważana jest za jedną z najbardziej wartościowych herbat. Herbata ta posiada liczne związki biologicznie czynne oraz wiele właściwości zdrowotnych. Swoje powstanie zawdzięcza przypadkowi… Otóż po jednej z wielkich powodzi w Chinach, kiedy zbiory herbaty zostały zalane rolnicy postanowili je zebrać i przenieść do górskich grot, aby tam wyschły i zapomniano o nich. Kiedy znaleziono je po wielu latach ich zapach nie zachęcał do konsumpcji, jednak szybko odkryto walory dietetyczne tej herbaty. I tak oto w latach 618-907 była ona pita przez samego cesarza dynastii Tang. Tylko on mógł spożywać ten napój, a za złamanie zakazu cesarza groziła nawet kara śmierci.
Najlepszą herbatą czerwoną jest Pu-Erh (nazwa pochodzi o miasteczka Puer). Produkowana jest z liści fermentowanej zielonej herbaty z drzewa Oingmao (które jest królem drzew herbacianych), pochodzących z prowincji Yunnan w południowych Chinach. Przygotowywana jest w procesie półfermentacji i potrzebuje bardzo długiego czasu by ostatecznie dojrzeć. Po wstępnej obróbce susz Pu-erh spędza od kilku do kilkudziesięciu lat zamknięty w specjalnie przygotowanych pomieszczeniach. Proces ten nazywa się leżakowaniem. Dojrzewająca przez ten czas herbata nabiera wyjątkowych właściwości. Przygotowany w ten sposób napar posiada mocną, czerwonobrązową barwę i nabiera charakterystycznego, korzenno-ziemistego zapachu i posmaku. Ze względu na intensywność tego smaku i zapachu istnieje cała paleta mieszanek, wzbogacających susz w trawę cytrynową, owoce lub inne dodatki, które są bardzo popularne w krajach europejskich.
Historia herbaty Oolong (lub w polsko brzmiącej wersji językowej Ulung) liczy sobie niemal piętnaście wieków mniej. „Czarny Smok” (tak tłumaczy się nazwę tego gatunku) nie ustępuje jednak szlachetnością swemu starszemu kuzynowi. Ze względu na niezwykłą łagodność smaku oraz wygląd suszu Oolongi zaliczane są do osobnej kategorii tzw. herbat błękitnych lub szmaragdowych. Ich produkcja składa się z dziewięciu kroków. Na początku susz poddaje się procesowi półfermentacji. Liście są na przemian wielokrotnie suszone na słońcu, chłodzone w zacienionym miejscu, podrzucane i znów suszone. Następnie susz podpieka się i praży, nadając mu charakterystyczny kształt zwiniętych nitek lub bryłek.
Historia herbaty Oolong (lub w polsko brzmiącej wersji językowej Ulung) liczy sobie niemal piętnaście wieków mniej. „Czarny Smok” (tak tłumaczy się nazwę tego gatunku) nie ustępuje jednak szlachetnością swemu starszemu kuzynowi. Ze względu na niezwykłą łagodność smaku oraz wygląd suszu Oolongi zaliczane są do osobnej kategorii tzw. herbat błękitnych lub szmaragdowych. Ich produkcja składa się z dziewięciu kroków. Na początku susz poddaje się procesowi półfermentacji. Liście są na przemian wielokrotnie suszone na słońcu, chłodzone w zacienionym miejscu, podrzucane i znów suszone. Następnie susz podpieka się i praży, nadając mu charakterystyczny kształt zwiniętych nitek lub bryłek.
Do ciekawostek należy zaliczyć fakt, że czerwona herbata może być przechowywana nawet przez 50 – 60 lat, cały czas zachowując swoje pierwotne właściwości, kiedy większość herbat przechowuje się nie dłużej niż rok.
Skład i właściwości czerwonej herbaty:
Sekret czerwonej herbaty tkwi w procesie jej wytwarzania, podczas którego przechodzi ona dodatkowy proces fermentacji i leżakowania. Dzięki temu jest ona tak nadzwyczajna i dobra dla zdrowia, jak żadna inna z herbat i zawiera wiele związków biologicznie czynnych:
- alkaloidy
- flawonoidy
- aminokwasy
- wapń
- magnez
- żelazo
- selen
- witaminę E
Natomiast liczne badania wykazały, że czerwona herbata posiada następujące właściwości lecznicze:
- wspomaga pracę wątroby
- obniża poziom cholesterolu
- oczyszcza organizm
- pobudza procesy trawienne
- skutecznie walczy z nadwagą
- łagodzi skutki spożycia alkoholu
- wzmacnia organizm
Pomimo niezwykłych właściwości leczniczych pu-erh odradzana jest kobietom w ciąży. Niestety posiada ona działanie przeczyszczające, powodujące wypłukiwanie cennych witamin i innych ważnych składników (np. potas).
Sposób parzenia czerwonej herbaty:
Sposób parzenia czerwonej herbaty:
Herbatę czerwoną należy zaparzać klasycznie. Na jedną filiżankę używamy niepełną łyżeczkę herbaty. Zalewamy wodą o temperaturze ok. 95o C i zostawiamy na 3–5 minut (nie powinniśmy parzyć tej herbaty dłużej niż 7 min.). Możliwe jest dwu- lub trzykrotne zaparzanie tych samych liści, za każdym razem czas parzenia możemy wydłużyć o 1 minutę.
Chińczycy piją tę herbatę bez żadnych dodatków, ponieważ cukier neutralizuje większość jej właściwości. Specjaliści zalecają pić 3–5 filiżanek dziennie czerwonej herbaty. Ogrzeje ona nasze ciało, przepędzi zły humor i pomoże przy kłopotach trawiennych.
Do filiżanki czerwonej herbaty, zwłaszcza Pu-erh Grapefriut, polecam słodki kawałek szarlotki sypanej.
A przed jej wypicie herbatki odrobina ruchu także byłaby wskazana - czytaj Nordic Walking
Zapraszam do odwiedzenia KRAINY HERBAT
A przed jej wypicie herbatki odrobina ruchu także byłaby wskazana - czytaj Nordic Walking
Zapraszam do odwiedzenia KRAINY HERBAT
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz